Słuchanie i język ciała

a2

Sorki, że w takim formacie, ale mam problem z [link widoczny dla zalogowanych]

Słuchanie i język ciała

Zalety umiejętności słuchania:
- ludzie lgną i zwierzają się
- łatwiej odnosić sukcesy
- częste „uśmiechy losu” – ludzie lubią, gdy jesteś w pobliżu

Pseudosłuchanie, a słuchanie prawdziwe

Cele prawdziwego słuchania:
- zrozumienie drugiej osoby
- cieszenie się obecnością / zainteresowanie tematem
- nauczenie się czegoś
- udzielenie pomocy / pocieszenie

Cele pseudosłuchania:
- chęć bycia lubianym
- szukanie informacji niebezpiecznych (np. odrzucenia)
- wyławianie jednej informacji
- gra na zwłokę (przygotowywanie odpowiedzi)
- wzajemność (ja ciebie, ty mnie)
- odkrycie słabych stron rozmówcy
- wychwycenie słabych punktów argumentacji
- niechęć do zranienia drugiej osoby

Bariery utrudniające uważne słuchanie:

1. Porównywanie – kto jest mądrzejszy lub ma w życiu gorzej
2. Domyślanie się – czytanie w myślach, nie zwracanie uwagi na to co ktoś mówi, bo sam wiem lepiej co chce powiedzieć
3. Przygotowywanie odpowiedzi – uwaga skupiona na własnych myślach
4. Filtrowanie – słuchanie wybiórcze (szukanie informacji lub nie słyszenie krytycznych uwag)
5. Osądzanie – uprzedzenia
6. Skojarzenia – wypowiedź uruchamia łańcuch skojarzeń z własnych doświadczeń
7. Utożsamianie się – odnoszenie wypowiedzi do własnego doświadczenia
8. Udzielanie rad – nie każdy chce, aby mu radzono
9. Sprzeciwianie się – zawsze należy się niezgodzie w sposób niewzruszony obstawać przy swoim (gaszenie: krótka, zgryźliwa uwaga; dyskontowanie: reakcja na pochwałę mająca na celu zmniejszenie swoich zasług)
10. Przekonanie o swojej racji – przekręcanie faktów, krzyk – wszystko, aby nie słuchać krytyki
11. Zmiana toru – czyli zmiana tematu
12. Zjednywanie – zgadzanie się ze wszystkim, bez słuchania co ktoś mówi

Oczywiście często występują one razem.

Cztery kroki skutecznego słuchania:
1. Słuchanie aktywne:
- parafrazowanie – powtarzanie swoimi słowami tego, co już ktoś powiedział ( korzyści: ludzie doceniają, łagodzi kryzysy i złości, zapobiega nieporozumieniom i domysłom, pomaga pamiętać, utrudnia stawianie barier)

Bardzo skuteczne, jednak rzadko stosowane.

- precyzowanie – zadawanie pytań dot. Niejasnych kwestii, szczegółów itp.
- informacja zwrotna – wyrażenie swojej opinii ( natychmiastowa, szczera, wspierająca – wyrażona w sposób nie obraźliwy, łagodny)

2. Słuchanie empatyczne – traktowanie mówcy jako człowieka mającego potrzeby, pragnienie, wady i zalety
3. Słuchanie otwarte – bez uprzedzeń, przyjmowanie krytyki
4. Słuchanie świadome – porównywanie tego, co słyszę z dotychczasową wiedzą oraz ocena spójności wypowiedzi ( np. czy ktoś nie mówi o śmierci bliskiej osoby z uśmiechem, lub o czymś wesołym z markotną miną)

Pełne słuchanie (jak osiągnąć)

1. Utrzymuj kontakt wzrokowy
2. Nachyl się nieco w stronę rozmówcy
3. Wspieraj mówiącego kiwając głową lub parafrazując
4. Upewnij siczy dobrze rozumiesz, precyzuj, zadawaj pytania
5. Nie pozwól niczemu odciągnąć uwagi
6. Zaangażuj się mimo złego humoru

Słuchanie w związkach

Komunikacja odwzajemniona – mówienie przez 5 minut na przemian bez przerywania
Mówiąc
1. Wyjaśnij swój punkt widzenie krótko i zwięźle
2. Unikaj obwiniania
3. Mów o sobie, swoim doświadczeniu, uczuciach
Słuchając:

1. Skup całą uwagę na partnerze
2. Nie sprzeciwiaj się, nie dyskutuj, nie poprawiaj
3. Zadawaj pytania, ale nie polemizuj i nie neguj

Język ciała

55% informacji czerpiemy z ciała
Ruchy ciała są wyuczone, przekazywane „rodzinnie”, „kulturowo”

Ilustratory – np. pokazywanie „proszę ten chleb”
Regulatory – monitorowanie lub kontrolowanie wypowiedzi drugiej osoby, np. podnoszenie brwi z niedowierzania
Proksemika – nauka o zależnościach przestrzennych (Edward Hall)

Strefy: [strefa ( podstrefa blisko; podstrefa daleko)]
1. Intymna ( dotykanie; 15-45 cm)
2. Osobista (45-75 cm – rozmowa z opcją dotknięcia; 75-120 cm rozmowa bez opcji dotknięcia)
3. Społeczna (1,2-2,1 m sprawy służbowe; 2,1-3,6 kontakty oficjalne)
4. Publiczna (3,6 – 6m nieformalne zgromadzenia; 6+ m politycy itp.)

Strefy różnią się w różnych kulturach. Kobiecie łatwiej wejść w strefę intymną mężczyzny niż kobiety (hmm ciekawe czemu…) i łatwiej niż mężczyźnie w strefę kobiety ( takie równouprawnienie prawda…). Strefy są ignorowane, gdy osoba jest traktowana jak przedmiot ( np. w szpitalu)

Terytorium – jest to „moja przestrzeń”, w której czuję się bezpiecznie